Glock
Pistolety opracowane i produkowane przez austriacką firmę Glock GmbH z Deutsch-Wagram, założoną w 1963 przez Gastona Glocka – specjalistę od wysokowytrzymałych tworzyw sztucznych (wcześniej firma produkowała, między innymi, parasole). W maju 1980 armia austriacka ogłosiła konkurs na opracowanie zupełnie nowego wzoru pistoletu.
Do konkursu mogły stanąć tylko firmy austriackie. W ciągu 6 miesięcy w
biurze projektowym firmy opracowano prototyp pistoletu, który stał się
światowym hitem i zyskał miano "broni XXI wieku". W 1982 przyjęto go
(jako P-80) do uzbrojenia wojska i policji austriackiej. Wkrótce broń wprowadzono również do uzbrojenia armii holenderskiej, norweskiej i szwedzkiej. Na bazie tego pistoletu powstało wiele wersji o różnym przeznaczeniu, różniących się głównie kalibrem stosowanej amunicji, wymiarami zewnętrznymi i masą. Do 2004 sprzedano łącznie, w 100 krajach, około 2,5 miliona pistoletów, z czego około 250 000 – do USA.
NEGEV
Negev – produkowany przez izraelski koncern Israel Military Industries ręczny karabin maszynowy kalibru 5,56 x 45 mm.
Sukces belgijskiego FN Minimi szybko zwrócił uwagę żołnierzy
izraelskich. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych zakupiono małą
liczbę karabinów maszynowych FN Minimi i rozpoczęto próbną eksploatację w
jednostkach wojskowych. W tym czasie podstawowym modelem broni
zespołowej w armii Izraela był belgijski u.k.m. FN MAG kalibru 7,62 x 51 mm.
Była to doskonała konstrukcja, ale sam FN MAG ważył bez amunicji 11 kg.
Dlatego FN MAG był uzupełniany przez karabiny maszynowe Galil
w wersji ARM (Assault Rifle and Light Machine Gun). Jednak ich
szybkostrzelność praktyczna była zbyt niska. Dlatego wydawało się, że
wkrótce Cahal
zakupi duże partie belgijskiego rkmu. Nie stało się tak z powodu
nacisków krajowego producenta broni strzeleckiej – koncernu Israel
Military Industries Ltd. (IMI). Jego podstawowy produkt, karabiny Galil,
sprzedawał się lepiej poza Izraelem niż we własnym kraju. Przyczyną
tego była amerykańska pomoc wojskowa – Izraelczycy otrzymywali karabiny M16
praktycznie za darmo, więc nie kupowali Galili we własnych zakładach.
Przyjęcie do uzbrojenia FN Minimi spowodowałoby prawdopodobnie podobny
zalew Izraela amerykańskimi karabinami maszynowymi M249SAW (licencyjna
wersja FN Minimi).
AWP(karabin snajperski)
Karabin wyborowy (karabin snajperski, karabin strzelca wyborowego, pot. snajperka) – karabin przeznaczony dla strzelca wyborowego
w celu prowadzenia ognia pojedynczego na dużą odległość, z dużą
precyzją, używany do likwidowania pojedynczych, istotnych dla
przeciwnika celów (głównie osób), w odległości do kilkuset metrów. Jest
to wyselekcjonowany model broni standardowej lub konstrukcja oryginalna
przeznaczona wyłącznie do tego celu. Posiada osprzęt umożliwiający
precyzyjne prowadzenie ognia na znacznych (do około 1000 m)
odległościach (celownik optyczny), także w nocy, z użyciem noktowizora. Broń powtarzalna lub samopowtarzalna, istnieją też modele strzelające ogniem
ciągłym (HK G3SG1).
Typowy wojskowy karabin wyborowy korzysta z amunicji w kalibrze około
0,3 cala (grupa typów amunicji pełnoenergetycznych o kalibrach od 7,62
do 7,92 mm). Karabin wyborowy jest przydatny do zwalczania celów
wojskowych na dystansie, na którym trafia w cel wielkości około 40 cm.
Dla karabinów powtarzalnych oznacza to nawet odległości znacznie
przekraczające 1000 m, dla broni samopowtarzalnej (np. SWD – karabin Dragunowa) jest to typowo 500–600 m, dla broni korzystającej z amunicji .50 BMG (nabój Browning Machine Gun, kaliber .50, czyli 12,7×99 mm) może to być nawet około 2km.
Karabin TCI M89SR
W latach 80. XX wieku podstawowym typem karabinu wyborowego Cahalu był M14 SWS. Były to, podobnie jak amerykańskie M21, wyselekcjonowane, charakteryzujący się małym rozrzutem egzemplarze karabinu M14 wyposażone w celownik optyczny.
Rosnący wiek eksploatowanych karabinów wyborowych spowodował ogłoszenie
konkursu na nowy karabin wyborowy. Do testów przedstawiono karabiny firm
Sardius Company i IMI. Karabin firmy Sardius był wersją karabinu M14
przebudowaną do układu bullpup, karabin IMI wersją karabinu Galil AR (pochodna AK-47).
Revolver
Wielostrzałowa broń powtarzalna (nieautomatyczna, krótka, bardzo rzadkie są konstrukcje rewolwerów samopowtarzalnych), w której funkcję magazynka niewymiennego (magazynu) spełnia obrotowy bęben z kilkoma komorami nabojowymi (zwykle sześcioma).
Większość współcześnie produkowanych konstrukcji to rewolwery z samonapinaniem (ang. double action lub DA), w których ściągnięcie języka spustowego powoduje jednoczesny obrót bębna oraz napięcie kurka, na ogół jednak można też napiąć kurek ręcznie, co powoduje jednocześnie obrót bębna (z wyjątkiem rewolwerów double action only
(DAO), w których takiej możliwości nie ma, a kurek jest zazwyczaj
zakryty). W najwcześniejszych rewolwerach kurek napinano ręcznie,
zarazem obracając bęben. Rewolwery bez samonapinania (single action, SA) są produkowane do dziś, głównie dla potrzeb strzelectwa sportowego. Rewolwer Nagant wz. 1895 produkowany był w wersji oficerskiej z samonapinaniem, wersja podoficerska zaś mechanizmu samonapinania nie miała.
Desert Eagle
Pistolet na nabój rewolwerowy .357 Magnum z lufami długości: 6, 8, 10 i 14 cali (152, 203, 254 i 355 mm). Broń została zaprojektowana w 1979 roku przez amerykańską firmę Magnum Research, Inc. założoną w St. Paul w stanie Minnesota. Następnie w wyniku porozumienia z Israel Military Industries była m.in. produkowana na licencji.
Użycie bardzo silnej amunicji
zmusiło konstruktorów do zastosowania rzadkich i nietypowych w
pistoletach rozwiązań. Broń działa na zasadzie wykorzystania energii
gazów odprowadzanych z przewodu lufy. W momencie strzału gazy wyrzucają
pocisk do przodu.
Kolejne posty niebawem ;).
Ak-47
potocznie kałasznikow, karabinek automatyczny konstrukcji radzieckiej z okresu po II wojnie światowej. Zastąpiony został przez karabinek AKM.
Broń jest niezwykle trwała, niezawodna i odporna na zabrudzenia oraz
zaniedbania eksploatacyjne. Jest też prosta w obsłudze i tania w
produkcji, przez co idealnie nadaje się do masowej produkcji i
wykorzystywania nawet przez słabo wyszkolone oddziały.
Do wad można zaliczyć słabą celność oraz wysoki odrzut broni.
Broń ta ma bardzo dużą penetrację przez co pierwszy strzał jest z reguły zabójczy.
Kolejne posty już niedługo :).
Witam
Na tym blogu będę starał się przekazywać wam wiedzę na tematy różnorakich broni czy też ich historii.
Mam nadzieję,że zainteresujecie się moim blogiem i miło będzie wam się czytało posty o mojej pasji.
Do zobaczenia przy następnym poście.
